เคารพ..ผู้สืบทอด

เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง กับอุบัติเหตุช็อกโลก! ที่พรากชีวิตของ “เจ้าสัว คิงเพาเวอร์” วิชัย ศรีวัฒนประภา ไปอย่างไม่มีทางกลับ

คุณวิชัย สร้างคุณความดีไว้เยอะมากอย่างมากให้กับสังคมไทย โดยยิ่งไปกว่านั้น “แวดวงกีฬา” ที่เจ้าตัวไปสร้างชื่อระดับโลก ด้วยการเป็นเจ้าของชมรมบอล เลสเตอร์ ซิตี้ บนเกาะอังกฤษ

เขาใช้เวลาเพียงแต่ 6 ปีแค่นั้น สร้างสิ่งที่ (มากกว่า) ไม่น่าเชื่อ ในการพาทีม “จิ้งจอกไทย” คว้าชัยชนะพรีเมียร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ได้อย่างน่าประหลาดที่สุด
ผมไม่ได้รู้จักเจ้าสัววิชัยเป็นการส่วนตัว แต่ว่ารู้สึกสรรเสริญท่านที่เป็น “คนรวยใหญ่ใจดี” ซึ่งรู้จักชดเชยคุณแผ่นดินถิ่นฐานบ้านช่องในทุกแบบ เท่าที่สมรรถนะของตนเองพึงจะปฏิบัติได้

ในช่วงเวลาที่คุณวิชัยไปซื้อกลุ่มเลสเตอร์ใหม่ๆบอกตามจริงว่าผมรู้สึกเฉยๆไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรด้วย เพราะเหตุว่าดูเพียงว่าเป็น “ของเล่นคนมั่งคั่ง” ที่ไม่ได้มีสาระ กับประเทศชาติสักเท่าไรนัก

โดยยิ่งไปกว่านั้นกับแวดวง “บอลไทย” ที่ยังดูไม่ออกว่า จะได้คุณูประโยชน์ที่ที่ไหน

จนกระทั่งกลุ่ม “จิ้งจอกไทย” ผงาดเป็นแชมป์ลีกเมืองผู้ดี จนถึงทำให้ผู้คนทั่วทั้งโลกจะต้องหันมาโฟกัสที่ “คนประเทศไทย” จากที่ฝรั่งตาน้ำข้าวเคยดูถูกดูแคลนเรา เปลี่ยนแปลงมาเป็นค้อมทำความเคารพด้วยความบริสุทธิ์ใจ “เห็นด้วย”
ซึ่งต่อมา คุณวิชัยก็เริ่มผุดโครงการ “ฟ็อกซ์ ฮันท์” เพื่อคัดเลือกเด็กไทย ให้ไปฝึกวิทยายุทธ์ลูกหนังระยะยาวผ่านปีที่อังกฤษ กันอย่างเป็นการเป็นงาน นั่นแหละ ผมถึงได้พอเข้าใจถึงกลยุทธ์อันลุ่มลึก ของท่านประธานวิชัย ที่ต้องการสร้างฐานให้นักเตะไทย ได้มีวิถีทางไปค้าหน้าแข้งในยุโรป

จะต้องบอกว่า ในอังกฤษบางทีก็อาจจะยังเกิดเรื่อง ที่ยากเย็นสำหรับนักเตะชาติเรา ด้วยเหตุนี้เจ้าสัวคิงเพาเวอร์ ก็เลยเริ่มหาฐานใหม่ที่ลีกเบลเยียม ด้วยการเข้าเข้ายึดครองกลุ่มโอเอช ลูเวิน

และก็เป็น “เจ้าตอง” กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ยอดนายทวาร “มือ 1” กลุ่มชาติไทย ที่ได้รับโอกาสให้ไปค้าถุงมือเป็นรายแรก
ซึ่งถัดไปก็มั่นใจว่า จะมีหน้าแข้งไทยรายอื่นๆได้ไปวาดลวดลายในโลกกว้าง ผ่านวิถีทางนี้กันอีก เพราะเหตุว่าตัวท่านเอง ต้องการจะมองเห็นนักเตะไทย ได้ไปค้าหน้าแข้งที่ยุโรปกันจำนวนไม่ใช่น้อย

ชนิดเดียวกันกับที่นักเตะญี่ปุ่น ประเทศเกาหลี ได้ทำให้ดูกันมาแล้ว
โดยจุดหมายแห่งฝัน ของบิ๊กบอสอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ก็อาจจะเหมือนคนประเทศไทยทั้งประเทศ ป้อมปราการหัวใจว่ายิ่งมีหน้าแข้งไทย ไปเล่นอยู่ในลีกที่ก้าวหน้าแล้วมากเท่าไหร่

โอกาสที่ “กลุ่มชาติไทยจะไปบอลโลก” ก็ย่อมมีมากเพิ่มขึ้นแค่นั้น

น่าเสียดายอย่างมากครับ คุณวิชัยลงทุนเพาะกล้ากับบอลไทยไว้แล้ว แต่ว่าไม่มีโอกาสได้มองเห็นดอกผลของมัน

ต่อแต่นี้ไป ก็อาจจะเป็นหน้าที่ของทายาทอย่าง “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ที่จะต้องตกทอดจิตวิญญาณ และเป้าหมายของผู้เป็นพ่อให้สมบูรณ์แบบถัดไป…
R.I.P. ด้วยหัวใจ…ครับเจ้าสัว.
ผมเขียนคอลัมน์ “ตะลุยบอลโลก” ชิ้นนี้ เผยแพร่ลงในหน้าข่าวสารกราวกีฬา หนังสือพิมพ์ไทยเมือง ตั้งแต่วันที่ 31 ตุลาคม 2561 หรือเมื่อเกือบจะ 3 ปีที่แล้ว
เพื่อร่วมไว้อาลัย ต่อการจากไปของเจ้าสัว วิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานชมรมอันเป็นสุดที่รักของสาวก “จิ้งจอกไทย” เลสเตอร์ ซิตี้

และเป็นอันมากหัวใจให้ “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ผู้ที่จะตกทอดจิตวิญญาณ ของอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ที่บิดาได้สร้างไว้ให้คงอยู่ชั่วกัลปาวสาน

ภาพของ “คุณต๊อบ” ที่ชูถ้วยแชมป์เอฟเอคัพ ในสนามเวมบลีย์ เมื่อวันเสาร์ก่อนหน้านี้ ด้วยประกายตาแวววาม

จ้องไปบนอรรธจันทร์ ที่มีรูปขนาดยักษ์ของป๊ะป๋าวิชัยมองดูอยู่
เป็นโมเมนต์ซาบซึ้งใจ.. ที่ไม่ต้องการคำบรรยาย

อะไรก็แล้วแต่กับการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ ของกลุ่มบอลอาชีพในอังกฤษ ที่มีเจ้าของเป็นคนประเทศไทย

แต่ว่าสามารถทำให้ฝรั่งมังค่า จะต้องยอมชูหัวใจให้โดยอาการเงียบ
ถึงขณะนี้ขอเปลี่ยนแปลงจาก R.I.P. เป็น Congratulations !!
ที่มอบให้ทายาทหนุ่มตระกูล “ศรีวัฒนประภา”
ด้วยจิตทำความเคารพ..อย่างแท้จริง.